هیچ کس به اندازه کسی که در میانه قرار دارد نمیتواند بی عدالتی را ببیند. آنها که در آغاز و انتها هستند دچار قضاوت کردن و پیش داوری میشوند نه دیدن! دیدن و درک کردن با قضاوت کردن از زمین تا آسمان فرق دارد.
این ایده که ما تنها نیستیم و دیگرانی در شرایط دقیقا مشابه ما قرار دارند همواره سالمترین فکریست که میشود افکار غیر واقعی رو از کله انداخت بیرون. (البته اگه تو کله باشن)
داره عید میشه و من عاشق بهارم و متنفر از عید نوروز و سال جدید. همیشه گرفتار نیروهای دوسویی خواهم بود!
