اينکه فلان را خوب دانستن بهمان را بد، اينکه آنرا با ارزش و اين را بی ارزش دانستن، اينکه هم رنگ جماعت شدن را پست و دوری از جميعت را والا دانستن، اينکه هر چيزی را نشانه اي دانستن و هر نشانه اي را معنايی و از همه غم انگيز تر اينکه يک نوع زندگی را خوب و عالی دانستن و يک نوع را بد و پست دانستن، اگر نگرشی کودکانه نباشد نوعی يهودی گريست، باقی مانده نگرش دينی است که متاسفانه ریشه کن نشده و امکان دارد یک به ظاهر ضد دین خواسته یا نا خواسته آنرا با مفاهيم منسوخ شده اي همچون ايده آل های ذهنی بپوشاند. این ارزشگذاریها یادگار تاثیر تعالیم همان واعظان فضيلت است همان خواب کنندگان، فقط نوعش تغییر کرده. بايد دانست فضيلت هر نوعش خواب آور است.
اصلا هر چه آنها بگویند، فقط بگذارید به همان بطری وسط خیابان فکر کنیم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر