سال نو مبارک

برای من رعایت مردم کار بسیار دشواری است. برای من اجرای صحیح آداب و رسوم مکافاتی دارد که بیا و ببین.  اصولا از شوخی گری و طنز به عنوان یک لایه حفاظتی یک سیستم خودکار در جهت رعایت کردن مردم بهره میجویم. مزه پرانیهای من (که به شدت تلاش میکنم کنایی نباشند) این نیاز را برای رعایت کردن مردم از من مبرا میکند. اما به هر حال روزهایی هست که باید همه چیز را کنار بگذارم و سعی کنم از روشهایی که همه استفاده میکنند مردم را رعایت کنم. باید بگویم که از دیدنشان خوشحالم٫ از وجودشان در کنارم راضی ام و مثلا حواسم باشد فرقی بینشان نگذارم و چیزهایی از این قبیل. در عین حال باید کاملا طوری وانمود کنم که همه اینها از ته دل هستند در صورتی که خب ممکن است واقعا نباشند یا لاقل به آن شدت نباشند. برایم کار خیلی دشواری است که سعی کنم مردم و دیگران را به روش خودم دوست داشته باشم روشی که ممکن است حتی بیشتر اوقات سرد و خاکستری و حتی غیر واقعی به نظر برسد. شاید واقعا سردم؟ ...امکان ندارد! :))